Srna ili srndać (lat. Capreolus capreolus) je šumska životinja, koja je rasprostranjena na području Srednje Evrope i Azije.

Prisutna je na području od Ladoškog jezera prema Crnom moru, gde joj areal zaobilazi stepe i skreće prema Balkanu. Zapadna granica prostiranja ove vrste se kreće od skandinavskih planina, uz zapadne obale Velike Britanije, prema Gibraltaru. Nema ih u Irskoj, na Korzici, Siciliji, Sardiniji i u Grčkoj.

Srne imaju skladno, vitko, lagano i veoma pokretno telo. Noge su im vitke i duge, a kopita crna. Uprkos tome, srne nisu izdržljivi trkači. Imaju kratak i jedva vidljiv rep. Dužina od njuške do repa iznosi 130-140 cm. Težina zavisi od područja na kojem borave, hrane, godišnjih doba, fiziološkog stanja i pola (ženke su 5-10% lakše u odnosu na mužjake). Težina obično iznosi oko 25 kg, ali može dostići i 40 kg.

Srna se kreće hodom, kasom i skokom, a odličan je plivač. Letnja dlaka je riđasto-crvena, a zimska kestenjasto-siva. Zadnjica joj je obrasla belom dlakom, koja je leti manje uočljiva nego zimi. Lane je smeđe, sa belim pegama do prvog linjanja. Srna menja dlaku dva puta godišnje, i to u proleće i početkom jeseni. Vreme linjanja zavisi od nadmorske visine, zdravlja i dobi životinje. Za obeležavanje teritorije i druge oblike mirisne komunikacij,e služe se kožnim žlezdama. One se nalaze između papaka zadnjih nogu, a ispod skočnog zgloba sa spoljašnje strane smeštene su žlezde lojnice, koje takođe ostavljaju miris na vegetaciji o koju se životinja očeše. Srndać ima i čeonu žlezdu, koja mu služi za označavanje granica područja. Od čula, srna ima izvrsno razvijen sluh, miris i ukus. Vid je slabo razvijen jer je njeno oko astigmatično pa vidi samo veće predmete i to nejasno, a najbolje opaža kretanje.

Ponašanje

Po načinu života i ponašanju, srna je pretežno dnevna životinja i najviše se kreće popodne i u večernje sate. Tokom dana uzima hranu u 8-11 intervala. Prosečan životni vek jedinke iznosi 13-15, a ponekad 17-18 godina.

Ponašanje srne spada u tzv. distancijalni tip, jer izbegava život u većim socijalnim formacijama. Do kasne jeseni se udružuje u krda i u njima ostaje sve do proleća. To udruživanje je nagonsko i opravdano je uticajem negativnih spoljašnjih faktora. U krdu vlada unutrašnja organizacija, koja ga održava na okupu i pruža osećaj sigurnosti. Vođa krda je po pravilu srna majka, koja vodi lanad. Tek pred sam porod srna prekida vezu sa prošlogodišnjom lanadi. Po broju članova i porodičnoj strukturi razlikuje se porodično, prošireno porodično i nagomilano krdo. Najtrajnije je porodično krdo koje ima razvijene odnose između jedinki, jer se radi o članovima jedne familije (srna – lanad).

U zavisnosti od stepena boniteta staništa, radijus kretanja srne iznosi od 1 do 10 km. Osim toga, kod srne kao zoološke porodice izražen je selidbeni nagon, ali je različitog intenziteta kod pojedinih vrsta. Kod sibirske srne je najizraženiji i iznosi nekoliko stotina kilometara. Kod evropske srne taj nagon je znatno slabiji, a izraženiji je kod planinskih srna zbog nepovoljnijih uslova staništa.

Razmnožavanje

Jedinke se pare u drugoj polovini jula i prvoj polovini avgusta, a ponekad i kasnije. Kod srna koje se pare kasnije ne dolazi do prekida razvoja zametka tj. porod se odvija istovremeno sa onima koje su bile u embriotenciji. Srndać prati srnu koja je u teranju i to traje 4 dana, a potom je napušta i traži drugu. Na taj način, on oplodi 4-5 srna.

Prvorotkinje donose na svet jedno, a kasnije najčešće dva laneta.